۱۳۹۴ مرداد ۷, چهارشنبه

شعر ناتمام

عاشق و معشوقی بودیم برای خودمان، حتی مدت ها بود که می خواستم شعری برایش بسازم که البته هیچ وقت ساخته نشد. حقیقت این بود که دکمه ای داشتم و می خواستم کت و شلوارش کنم. چای متصل، این دو کلمه یک فضاسازی و سبک زندگی بود برای من. همیشه کنار دستم فلاسک چای داغ بود، بیسکوییت هم کنارش. حالا طلاق عاطفی گرفته ایم، هر چند که دلم پر میکشد. اما تا اطلاع ثانوی جدایی جدایی. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر