۱۳۹۳ اسفند ۶, چهارشنبه
دوش گفتم بکند لعل لبش چاره من/ هاتف غیب ندا داد که آری بکند
یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب
بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند؟
۱۳۹۳ اسفند ۲, شنبه
در طریقِ عشق‌بازی امن و آسایش بلاست
زیرکی را گفتم: «این احوال بین»، خندید و گفت:
«صعب‌روزی، بوالعجب‌کاری، پریشان‌عالمی»
۱۳۹۳ بهمن ۲۲, چهارشنبه
۱۳۹۳ بهمن ۲۱, سه‌شنبه
۱۳۹۳ بهمن ۲۰, دوشنبه
۱۳۹۳ بهمن ۱۹, یکشنبه
عشق داغیست!
اول.
دوم.
تا وقتی مادربزرگ زنده بود، همیشه خاله ها و مادرم سعی میکردند که روز 19 بهمن آرام و بی سر و صدا بیاید و برود. بی آنکه مادربزرگ تاریخ را بداند. مادر بزرگ در این روز کوچکترین فرزندش را از دست داده بود. ناجوانمرادنه شهید شده بود. دایی محمود عاشق فوتبال بود، عکس هایش هست. پسر سر زنده ای که با چشمان نافذش از قاب یخ عکس های سیاه سفیدش زل میزند به چشمان آدم. با یک دنیا آرزو. با اینکه ندیدمش ولی دلم تنگ میشود برایش. می خواهم به دایی محسن زنگ یزنم و بگویم که چقدر بودنش برای من عزیز است.همین.
در دو ستون ایستاده بودیم با شاخه های گلایول. گروه موسیقی هم بی وقفه داشت مارچ نظامی اجرا میکرد. بستگان شهدا و عمدتا مادران شهدا هم حاضر بودند. نزدیک جایی که من ایستاده بودم. مقبره شهیدی بود و مادری.اشک چشمان مادر را پر کرده بود، به سختی ایستاد، خم شد بوسه بر پیشانی پسر زد. سی و پنج سال. سی و پنج سال. سی و پنج سال.
دوم.
تا وقتی مادربزرگ زنده بود، همیشه خاله ها و مادرم سعی میکردند که روز 19 بهمن آرام و بی سر و صدا بیاید و برود. بی آنکه مادربزرگ تاریخ را بداند. مادر بزرگ در این روز کوچکترین فرزندش را از دست داده بود. ناجوانمرادنه شهید شده بود. دایی محمود عاشق فوتبال بود، عکس هایش هست. پسر سر زنده ای که با چشمان نافذش از قاب یخ عکس های سیاه سفیدش زل میزند به چشمان آدم. با یک دنیا آرزو. با اینکه ندیدمش ولی دلم تنگ میشود برایش. می خواهم به دایی محسن زنگ یزنم و بگویم که چقدر بودنش برای من عزیز است.همین.
۱۳۹۳ بهمن ۱۷, جمعه
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)