صبح امید

زلف تو مرا عمر دراز است!

گر دست رسد در سر زلفین تو بازم

چون گوی چه سرها که به چوگان تو بازم

گیوه دوز!

هر چند پیر و خسته دل و ناتوان شدم

 هر گه که یاد روی تو کردم جوان شدم

کیف مرد.

جایی که یار ما به شکرخنده دم زند!

شاد شاد

اعتماد به نفسم را گم کرده بودم، چند سال پیش بود. آدم بی اعتماد به نفس خموده میشود، تنها میشود و خرد.

روزی که سبیل هایم را پایه دار و پر و پیمون گذاشتم و کلاه بره ام را کج و آرتیستیک و شلوار قرمز جگریم را  زیر پالتوی کلاه دارم به پا کردم و در خیابان قدم زدم و زیر نگاه های دیگران فارغ و آسوده سرود خواندم، اعتماد به نفسم پیدا شد. حالا آدم بهتریم، نشانه اش این است کم میخوابم یا بهتر بگویم به قاعده میخوابم. شور زندگی دارم. حتی بهتر درس میخوانم. اعتماد به نفس هایتان را پیدا کنید و وقتی که یافتید رهایش نکنید.

!آدم سیر، آدم بهتریست

سال اینده برای من و دوستانم سال مهمی خواهد بود دقیقا روی نقطه عطف هستیم.  بعد از این نقطه عطف روزگار بسیار خوشی در انتظار ماست. از همین الان بوی خوشش را استشمام میکنم. فقط خواستم که جایی ثبتش کنم!